1 Kasım 2012 Perşembe

Anne Bağımlısı Bebekler ve Bebeklerde Terkedilme Korkusu



      Bu yazıyı yazma fikrim bir arkadaşımın bana dert yanmasıyla aklıma geldi. Başta kendim olmak üzere bir çok annenin dönem dönem bu sorunu yaşayabileceğini farkettim. Bir anneyi en çok üzen ve yıpratan sorunlardan biri bebeğinin onsuz bir dakika bile durmaması,arkasından ağlaması,evin içinde bile peşinden ayrılmaması.
     Bu davranış annenin günlük sıradan işlerini bile yapmasını engelleyebiliyor çoğu zaman. Anne bir yandan bebeğine içten içe kızarken bir yandan da onun için üzülüyor. Eğer siz de bu sorunu yaşayan annelerdenseniz yazdıklarım umarım biraz olsun işinize yarar.
    Öncelikle 7-8 aylıktan itibaren bebeğinizi yalnız bırakın. Yalnız bırakın derken kapıyı çekip çıkın,çocuğu evde bırakın demiyorum tabi ki. Gözünün önünden kısa süreler kaybolun. Ama bunu yaparken mutlaka onu görebileceğiniz bir yerde olun. Bebekler on saniye içinde dünyayı başımızza yıkabilecek çevikliğe sahip. Beş ila onbeş dakika arası sürelerde yalnız kalmasını sağlayın. Süreyi yavaş yavaş uzatın. İlk saniyede çığlık atmaya başlayan bebeğiniz zamanla en azından ağlamadan sizin lavabodan çıkmanızı bekleyecek sabra erişecektir.
     Sıvışmayın.Bu belki de en önemli kriter. Özellikle çalışan anneler mümkünse işe gitmeden önce çok erken bir saat değilse bebeğini uyandırabilir,uyanıksa da onu görünmeden gitmek yerine öperek sarılarak ve her seferinde aynı kelimeleri kullanarak gidişine alıştırabilir. Bebekler istikrarı sever ve güven duyarlar. Bir yere gideceğiniz zaman o uyurken sıvışmak yerine,"Ben gidiyorum ama döneceğim,beni bekle" gibi her seferinde ayynı cümleleri kurarark bebeklerinin güvenini kazanabilirler. Uzmanlara göre çocuğunuzdan gizlice gitmek,uyurken evden çıkmak gibi davranışlar bebeklerin terkedilme kaygısını arttırabiliyor. Hatta bazı bebekler "Uyursam annnem gidecek" diye düşünüp uykuya direnmeye başlayabiliyor. Eminin çalışan annelerin sık yakındığı konulardan biri kendisi evdeyken özellikle akşamları uyumayı reddetmesidir.
    Özellikle çalışma hayatına dönmeyi planlayan anneler bebeğinin adaptasyonunu hızlandırmak için işe başlamadan önce bebeğini ara sıra aile büyüklerine,babasına bırakıp ara sıra evden çıkarsa bebeğin alışma dönemi kısalacaktır.
   Suçluluk hissetmeyin. Bebeğinizi bıraktığınız için suçluluk hissetmeyin. Bağımsız bir birey olma sürecinde bu duruma alışması,beraber uzun olmasa da kaliteli vakit geçirmeniz bebeğinizin gelişimini olumlu yönde etkileyecektir.
    Sadece çalışan anneler değil,ev hanımı anneler de bu bağımlılığı yenebilir. Belirttiğim gibi ara sıra yalnız bırakarak(gözleyebileceği şekilde), arada babasıına,aile büyüklerine bırakarak anne bağımlılığını yenmeniz mümkün.
    Tabi diş ve hastalık durumlarında anneye düşkünlük gayet normal ve bu durumlarda sizden başkasını istememesi ve huyysuzlanması öngörülebilir bir durum.
    Ben de bebeğim kreş yaşına gelene kadar çalışma hayatımı ertelediğim için en çok korktuğum şey Nefes'in bana bağımlı olmasıydı. Çalışma hayatına dönünce alışmasının zor olacağından endişeleniyorum. 1 yaşına kadar bana çok bağımlı olan kızım önerdiğim adımları uygulamaya başlayınca yavaş yavaş bu durumu yenmeye başladı. Darısı bütün annelerin başına.